Gelukkig kun je, waar nodig, wel je best doen om het zo geluidloos mogelijk te maken. Mark Rutte heeft niet eens zoveel moeite hoeven te doen om dat voor elkaar te krijgen. Aanhangers van de VVD hielden spontaan zelf al hun adem in bij de gedachte aan het beloofde premierschap. Er was wel een Weisglas die even wat piepte, en een Winsemius die van zich liet horen, en later een Voorhoeve die vertrok. Maar bij gebrek aan weerklank was zelfs dat vertrek er uiteindelijk een met stille trom. Rutte riep iets in de trant van "de VVD en Voorhoeve waren al langer uit elkaar gegroeid", en daarmee was de kous af.
De VVD leek zich de afgelopen periode angstvallig een zelfcensuur op te leggen die in liberale kringen zijn weerga niet kent. En het is bijna niemand opgevallen. Zoiets werkt sluipend: wie niks hoort, weet ook niet wat hij mist.
Als oplettende rot in het vak en luis in de pels heeft Winsemius nu toch weer de rol op zich genomen van verontrust liberaal. Hij verwijt Rutte nu openlijk "oude politiek" te bedrijven:
„Het niet serieus nemen van achterbannen is een van de hoofdoorzaken van de verwijdering tussen politiek en burger. Het is, zeker binnen een liberale partij die hecht aan een kleurrijk palet van meningen, ook een zonde.”
Misschien had Winsemius zich braaf koest gehouden als Rutte zich zelf aan zijn radiostilte had gehouden. Eén opmerking, toen de onderhandelingen tussen VVD, CDA en PVV mislukt leken, sprak echter luidkeels boekdelen: "Rechts Nederland zou zijn vingers aflikken" bij de tot dan toe gemaakte afspraken tussen de drie partijen.
VVD had zich bij monde van Rutte dus geïdentificeerd met een likkebaardend "rechts Nederland". Winsemius is alvast één VVD'er die zich daar vanuit zijn liberale standpunten niet in kan vinden. Ik hoop met hem dat er meer zullen volgen die hierover eindelijk hun stem zullen verheffen.
Dit artikel is eerder verschenen op www.liberalemedia.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten